وضعیت رشد موجودات روی سازه‌های مصنوعی استقرار یافته در آبهای بندر لنگه

در سال 1383 بعد از استقرار هفت نوع سازه مختلف در آبهای بندر لنگه، موجودات رشد نموده روی سازه‌ها  بمدت دو سال  (زمستان 83 – زمستان 85)  در غالب پروژه "بررسی برخی از فاکتورهای زیستی"، مورد مطالعه  قرار گرفتند. موجودات رشد یافته روی سازه‌ها در 12 گروه قرار داشتند. عمده‌ترین گروهها شامل: بارناکل از سخت‌پوستان با یک گونه Megabalanus tintinnabulum، اسفنج  با 5 خانواده و تونیکات بودند. از سال 1383 تا 1384 (یک سال بعد از استقرار سازه) توده زنده افزایش ولی بعد از آن کاهش یافت. بالاترین توده زنده  (وزن تر برحسب گرم ) در سال 1384 ثبت شد (224/409 گرم)، در سال 1385 افزایش اندازه و همچنین افزایش تراکم برخی از گروهها مانند: خرچنگ، افوریده، کرم پرتار و لارو ماهی دیده شد. تراکم دوکفه‌ای‌ها نیز کاهش داشت ولی اندازه آنها افزایش قابل ملاحظه‌ای  نشان داد. از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری بین تراکم موجودات در سطوح مختلف سازه‌ها دیده نشد. در بررسی تراکم کل موجودات روی انواع مختلف سازه  (تاثیر نوع سازه بر تراکم) اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. هرچند بیشترین تراکم (خصوصا" تراکم بارناکل) بر روی سازه از نوع مخلوط (هرمی- مواد از رده خارج شده) و کمترین میزان روی سازه‌ای که فقط از مواد از رده خارج شده تشکیل شده بود، مشاهده شد. میزان خرچنگ نیز در سازه‌های مخلوط (هرمی-دایره‌ای- مواد از رده خارج شده) بیشتر از سایر سازه‌ها بود.